ما خومو نَمُردِم یکی دِگـَه هُندِن سوار کوله مو نَبودن

با سلام خدمت یکایک شما دوستون و همشهریون عزیز، امیدوارُم که حال هَمهَ یکی تون خوب بَشِد و هرجا که هستِی موفق و سر بلند بشی. برای همه تون آرزوی سلامتی اُمهَه.

دلیل غیبت چند ماه ی مه پاره ای از مسائل شخصی و قطعی تلفن خونه هَستَه.(2 ماه، دم مخابرات گرم با ای خدماتش)

 بگذریم، سعی اَکُنُم از ای به بعد بِشته با شما بَشُم و از نوشته اون مفید شما استفاده بُکُنُم. پیشاپیش به دوستانی که جدیدا به جمع وبلاگ نویسون هرمزگانی اضافه بودَن تبریک اَگَم، امیدوارُم که نوشته اون چوک محلهَ بتونِت برای شما مفید و موجب جلب رضایتتون بَشِد. ان شاءلله.

و اما...

یک صُحب جمعهَ که روز استراحت و نظافت و دیدوبازدیدِن، بعد از خوندن نماز صُحب وا غُلُم و مُصیب رفتیم دیریا که اِشنو بُکُنیم. ساعت 7 یا 7:30 که اَفتو دگه بالا هُندَه و گِراه ایشَستَه، وا دیریا خدافظی مُکِرد و رَوُنه خونه بودیم . تو راه دِلِ خو صابون مُزَدَه که رَفتیم خونه اَگَم مُم بَرام شربت آبلیمو درست بُکُنت، که رسیدیم در خونه و مُدی که بَپــُم در خونه نِـشـتـِن...

              

مِه: سِلام بَپ 

بَپ: سِلام رود ، تو رفتی دیریا فکر اِتکرد که برگشتی وا چه توا جون خو بشوری؟

مِه: وا  نوشابَه ! خا وا هـُو دِگـَه.

بَپ: زندَه باد چوکـُم. بـپَر برَه دَر دُکـُن 2 تا بُکس نوشابهَ خانوادهَ بـگـِه تا هم تو جون خو بشوری هَم مُمِت خوراک درست بُکـُنت.

مِه: آآآآآآآ مَگـَه هُو نین؟ صحبی که دست نماز موگه خو هو قطع نَبودَه!

بَپ: بودَه یا نبودَه اُ صُحبِ نِمازَه. حالا نین چه تـَوا بُکـُنی؟  تازه کنتور هُو مو هم کُلنگو شُبُردِن.

مِه: ای بَبُوُوُو... ما خومو نَمُردِم یکی دِگـَه هُندِن سوار کوله مو نَبودن.

بله کا، ما خومو نَمُردِم یکی دِگه هُندَه سوار کوله مو بودَه. از یه طرف شرکت آب و بلانسبت فاضلاب که بدون اطلاع هو قطع ایکردَه، از یه طرف کُلنگو که از بی هوی ما سوء استفاده شُکردَه و صُحبِ گاه کنتور ما شُدُزدیدَه. خلاصه تا پسین که هوهُند وا جون دیریایی سَر مُکِرد.

ای هم از حکایت جمعه گذشته ما .