سرکوچهَ

سرکوچهَ

سرکوچهَ

سرکوچهَ

گل نبو ، گلدون بی چه من ؟

 

اَنازُم بهِ پاکی یت

به مردومون خاکی یت

 

انازم بهِ بُرکهَ و

به قصه اون هر شووت

 

به رنگِ ای پوست سیات

همزبونُن بی ریات

 

به دخت و چوک بندری

بُرکهَ و پَدری ، بَنگیری

 

خلخال پا جِلنگ جِلنگ

بپ گپو مون زبر و زرنگ

 

لـُـنگی به پاکـلیونی چاغ

نون و مَیطیتا و سوراغ

 

سِرگ و کوتوک و کـَپَرن

دیریا چو تاجی به سَرن

 

سینه زنون شلال شلال

برکتتون نون حلال

 

انازم به ناخدات

جون و دلـُم بَشِت فدات

 

غـُراب و لیح و کـُلگِرن

هَمدِل به ناز به بندرن

 

ای یک کلام آخرُم مهِ انازم به بندرُم گل نبو گلدون بی چهِ مِن بندر نبو جون بی چهِ مِن؟!

 

چارشمبه آخر ماه صفر رفتی دیریا ؟

 

چهار شنبه آخر ماه صفر هسته که وا چکو چوکو قرار مُنهاد بریم دیریا نحسی ای ماه از جون خو در بکنیم . صبح از خوو پا بودیم و رَغبَن مُکرد و رفتیم از پشت ترمینال رفتیم طرف لـُو تیو . تا یادم نرفتن بگم که درخونه غلم شو هم رفتیم ولی مُمِش ایگفت : صُحب شِفـَک مَنشوَه خو ایسید و در بو .

 

 ما  مه هم وا مصیب و جونگیر راه خو مُکشید و رفتیم . بعد از هیلهَ  ورزش کردن و دُو دُوَ کا دمبال هم دگه خسته بودیم و مخواست که بریم نه هو . یک هو مصیب ایگفت که چوکو بریم اون طرف بگینیم چه بودن که شلوغن ، همه مهمون نوروزی او جمع بودن ؟ ما هم یه خورده که راه رفتیم رسیدیم پهلوشو از دور یه صدایی شهنده که شگفته : تفریح دریا ، تفریح دریا 500

 

                                    سرحدی

                                      ( ای هم عکس مهمون نوروزین که از غلم عکس اگفتن )

 

هندیم بر بگردیم که بریم او طرف تر جون خو بشوریم که جونگیر ایگفت ای صدا آشنان به گمونم صدای غلمن . بریم نزدیک تر تا مطمئن بشیم . بله جونگیر راست شگفته . خوده خونه خرابیش هسته !

 

رفتیم پهلوش مگفتی ناخدا تفریح دریا چند ؟

 ایگفت 500  خالو 500

 

که یه دفه متوجه ما بود و جا ایخا . ما هم مزد زیر خنده که اُشکُم مو درد ایکه . البته غلم یکم هم ناراحت بو چون ایناواسته ما بفهمیم . ولی خوب خودمونیم کار خنده داری شکرده دگه سر مهمونوی نوروزی کلاه شنهاده ، آخه یه دور وا مَنشوهَ سوار کردن که کرایه اش 500 تومان نابو .حتما غلم به ای پول نیاز ایشه که کارو اکنت .

 

       غلم / مصیب / جونگیر

                                                     ( غلم / مصیب / جونگیر )

 

 بگذریم بی ما هم سوار منشوه ایکرد و نزدیک دو سه سر که از بَر دور بودیم جَکیدیم نه هو البته مه ِرستهَ مزد ، با دَس اِشنو برگشتیم به بر یه تا دَبالهَ هم هو دیریا اُموارد به بی بی م که روی دس و پا خو بریزد و نحسی ای ماه صفر از خودیش در بکنت . !

 

شما چه تکرد؟ رفتی دیریا ؟

 

       

 

رَغبَن مُکرد = صبحانه خوردیم

لـُو تیو = کنار دریا

هیلهَ = کمی / کم / یه خورده  

دُو دُوَ کا = دویدن

اُشکُم مو = شکم مون

مَنشوهَ = قایق پارویی

دو سه سر = اندازه قد دو الی سه نفرروی هم

بَر = صاحل

جَکیدیم نه هو = پریدیم توی آب

ِرستهَ = پارو

دَس اِشنو = شنا

دَبالهَ = دبه / بطری