بــ ا بـــ ا آ ب د ا د .
دوش صُحب بعد از حدودِ یک ماهی یه سَری به خونه بی بی خُ اُمزَه . خیلی دِلـُم بـِهـِش تنگ بودَه مَدونِسته که از دستـُم هم خیلی ناراحتـِـن چون به دیدنِش نَرَفتَرُم .
خلاصه کلید اُمکـَردی رو کُفل و رفتم داخل: یالله . سلام علیک...
- بی بی احوالت ؟ کجایی کم پیدایی، ناگینیمـِت...( ای گپ مه اُمزَه)
= بله دگه! آدم نـَفکی مِثِ تو ایبـَشت بـِخترین نعمت خدا بهش ایدادن .
- ادونُم ناراحتی از دستُم، که خیلی وختن نهندَم دیدنت . تو بُبَخش کوتاهی از مه بودِن . حالا بی چه یه دستی اَزَدِی ؟
= یه دستی نازَدَم رودُم ، شکر خدا اَکِردَم که سالمی . حالا بگه حال خودِت چطورن ؟
- ای به مرحمت شما خوبُم . اگم بی بی چه اکردی ؟
= ادیدی خودت دِگه ...
چیزی که مه مَدیدَه ، یَتا دفتر هسته که جلوی بی بی باز کرده و بی بی هم نشته رو نویسی شکردَه . بــ ا بـــ ا آ ب د ا د . چکک هم وا خط جون شنوشته !!!
- ای مشک ماله کِـن که تو نَنِوشتی؟ مگه تو سواد هَم اِتهَستَه و ما بی خبر هَستَریم (وا خنده اُمگو)
- ماله خومِـن . به مه دست کم اِتگِفِتن فکر اِتکِردِن فقط خودت سواد اِتههَ؟
- شوخی اَکردی؟ تو از کی تا حالا مدرسه و کلاس و درس یا اِتگِفتِن ؟
- ایشو تو مدرسه یاد نَمگِفتِن . توی مَنبر زنانه که اَریم ، دُخت حاجی پسینو که بیکاریم اَتات به مال کلاس اَکابر اَنوسِد . مه الان یک ماهِن که هَمَش پسینو کلاس اَکابِر اَرَم توی مَنبر ...!
- خا ؟ شهریَت چکـَکِن ؟ سرویس اَیاب و ذَهاب هم اِتهه ؟ تغذیه چه اَبَری دُمبال خو ؟
- ای سیای بدجنس مسخره مه اکردی . فکر اِتکردن مه هم مِثِ خودِت بچه سوسولم ...
پشتکار و علاقه بی بی خیلی بی مه شگفت زده ایکرد . اگه همیطو ادامه هادیت مطمئنُم که دکترا خو اَگنت .
شما هم اتونی به افرادی که تا حالا از نعمت سواد بی بهره بودن راهنمایی بکنی تا توی کلاسون نهضت شرکت بکنن .
…………………………………
پ . ن : امشو ساعت 9 رفتم بیمارستون شهید محمدی. الحمدلله حال ناصر عبدالهی رو به بهبودن .هنرمندون زیادی هم هندرن عیادت از جمله : رضا نصیری ، مسیح عطار ، عمارتنی ، الیاس باوقار ، حسن پیغان ، غلامرضا صنعتگر و ...
حکایت ( چـَـکِ ) نخارده
گوش بُِکـُن دردِ دِلـُم
مِثِ خودِت ول و تِـلـُم
آبجوی کـَلَه اَسبی
تو مِثِ چوکِ گـَسکی
روزی که عَرَک مُخا
از بَپِ خُ چـَـک مُنـَخا
به مثل یک رودباری
که اتات خواستگاری
پُررو بودیم و نـُنـُر
بُـچ مون مـثـل شُـتـُر
نیمو 300 تومانی
اَدُنـُم که یِــاد اِتـنـی
تو عَرَک هـُو شانـَکهِ
چک و چوکو تـُو شانکه
کـَله کـه شَبودَه داغ
از weneston ماگهِ سُراغ
بگذریم :
سـَگـی کـله شَـنـَوا
بنــــگ یاد مو شُدا
وا یه نخ سیگاری ناب
ماکه بی خومو خراب
وختی که تـَـلخی مُدی
چـِش مو جایی شـَنـَدی
زندگـیـمـو توی لولَ
کـیـافـه مو دِگه مولَ
دگـهَ راه بَـلـَد بـودیم
از هَمهَ کس لعنت بودیم
به خُ تـزریق کـه مُکِرد
از زندگی تـفریق مُکِرد
جا و منزل مُنَهَه
خیابون هـتـل مونهَ
حالا بیچارهَ بودیـم
بی پول و آوارهَ بودیم
پشیمون از کـِـردَه خُ
از چـَـکِ نَـخاردَه خُ
شعر از غلم در رابطه با موضوع مطلب قبلی .