سرکوچهَ

سرکوچهَ

سرکوچهَ

سرکوچهَ

محرم هند

دوشمبهِ صُحب از خوو پا بودم ، صحبانهَ کهِ اُمخوا رفتم سر کوچهَ پهلو چک و چوکو بینینُم . یه نیم ساعتی که نشتیم و گپ مُزد ، مُدید کهِ حاجی علی ( مورود زیارت و مسئول ممبر) هُـند پهلوی ما و ایگـُفت :

 جَوُنُون چند نفر مَواتِـن کهِ مَمبَر و زیارت و صَحرای مَمبَر سیاه پوش بکنیم چون صَبا محرم شروع ابوتِـن .

غلم هم که پهلو ما نشتهَ یهِ دُفهَ 2متر پری تو هوا و ایگفت حاجی مهِ اَتام . مه و مصیب و جهانگیر هم مُگـُفت : ما هم اَتیمِـن .

خلاصه هرکه رفت طرف خونه شو تا وسایلی که نیاز ابوت بیارت .

- غلم و جهانگیر رفتن از خونهء غلمشو پله بیارن .

- مصیب رفت یه تا بند تِـلـُو ایوارد .

- مه هم رفتم خونه بی بی م یه توپ پارچه سیاهی که به محرم نذر ایکرده اُمسید و تحویل حاجی امدا.( البته با اجازه بی بی م ) .

بگذریم ، از ساعت 9 صحب تا 6 پسین ما نَمُفهی که چطو گذشت . فقط ساعت 12 ظهر همی غایه که حاجی رفت بـُنگ هادیت ما هم رفتیم نماز خو توی ممبر موخوند و گـَـل اَنـو .

به هر حال روز خوبی هَستهَ چون به بیکاری و الافی نگذشت و یه کار خیر هم انجام مُداد . اگه خدا قبول بکنت .

سر مو خیلی گرم هسته حواسُم به عکس گـِفتن و دوربین نَهسته . ان شالله چند روز دگه عکسوی خوبی براتو از محرم و محله و سر کوچه اَنُسم .

 

صحب = صبح

خوو = خواب

ممبر = حسینه

صحرای ممبر = بیرون حسینه

صبا = فردا

یه دفه = یک دفعه

اتیمن = می آییم

بند تلو = طناب بزرگ

غایه = موقع

بنگ = اذان / بانگ

گل انو = دوباره آغاز / از اول شروع

تفسیر شعر نار اشکن .

 

نار اِشکن اِی نار اِشکِـن                    زیر بُش غالی مَشکن

نار اِشکن اِی نار اِشکِـن                    جَهلهء جمالی بــِشکن

 

ای کسی که کل ( کیکنگ ) اَزدی  ، یه طوری مزن که فکر کُنن زیر بُش غالی نزدی ( صدای کم / یواش ) .

 

ای کسی که کل ( کیکنگ ) اَزدی  ، طوری کل بزن که جهله جمالی ( بزرگترین نوع جهله ) بِشکنت . کنایه از اشکستن دیوار صوتی / SUBWOOFER... .